ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

Με τον όρο Κλασική Ενόργανη Μουσική, εννοούμε συνήθως την ενασχόληση των σπουδαστών με την εκμάθηση των μουσικών οργάνων.

Βιολί 

«Βασιλιάς των εγχόρδων», αποκαλείται το Βιολί, το μικρότερο και πιο ευκίνητο όργανο της οικογένειας των εγχόρδων με δοξάρι, με τεράστιες ηχητικές δυνατότητες. Απαιτεί μακροχρόνιες σπουδές αλλά και το φυσικό προσόν του πολύ καλού αυτιού, γιατί αυτό οδηγεί το αριστερό χέρι του εκτελεστή να μετακινηθεί πάνω στις χορδές και να διαμορφώσει το ύψος κάθε νότας. Ο σπουδαστής μαθαίνει την ανάλογη στάση του σώματος, ώστε να κρατά σωστά το μουσικό όργανο, να χειρίζεται το δοξάρι και με την πάροδο του χρόνου, καλλιεργώντας την τεχνική του, αποκτά δεξιοτεχνία. Επειδή όλα αυτά απαιτούν πειθαρχία, υπομονή, καθημερινή επαφή με το όργανο (μελέτη στο σπίτι) αλλά και επιμονή, οι σπουδαστές καλό είναι να αρχίζουν, συστηματικά μαθήματα, μετά την ένταξή τους στο Δημοτικό σχολείο και μικρότεροι μόνον όταν το ζητούν πιεστικά και σταθερά ή αν κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας καταγίνεται με το όργανο αυτό.

Ελάχιστος χρόνος σπουδών του Βιολιού είναι 11-12 χρόνια για τις σχολές: Προκαταρκτική, Κατωτέρα, Μέση, Ανωτέρα, για σπουδαστές με τα παραπάνω προσόντα και θέληση. Μετά το πέρας της Γ' Ανωτέρας σχολής, ο σπουδαστής που έχει τελειώσει και τα υποχρεωτικά, από το νομοθετικό διάταγμα οριζόμενα, μαθήματα, μπορεί να συμμετάσχει στις Απολυτήριες Εξετάσεις για την απόκτηση Πτυχίου Βιολιού ή Διπλώματος (σολίστ).

Φλάουτο

Το Φλάουτο, παρόλο που σήμερα κατασκευάζεται από ασήμι ή άλλα μέταλλα, ανήκει στην κατηγορία των ξύλινων πνευστών. Το φλάουτο είναι ένα ιδιαίτερα εκφραστικό όργανο με έντονο προσωπικό και ευδιάκριτο χρώμα στην ψηλή περιοχή, αλλά και ζεστό, συγκινητικό στη μεσαία και χαμηλή. Ο ρόλος του στα πνευστά, είναι ανάλογος του βιολιού στα έγχορδα, καθώς η δεξιοτεχνία του, η ευκινησία-ταχύτητα και τα περάσματα από τη μια ηχητική περιοχή στην άλλη, είναι απαράμιλλη! Οι Ωδειακές σπουδές Φλάουτου, αρχίζουν στην ηλικία των 9 ή 10 ετών ή σε μεγαλύτερες ηλικίες, ενώ για τα μικρότερα παιδιά, που επιθυμούν να προσεγγίσουν τα πνευστά, προσφέρεται η εκμάθηση φλογέρας.

Οι σπουδαστές Φλάουτου, μαθαίνουν τη διαφραγματική αναπνοή και τη διαμόρφωση στόματος & χειλιών, ώστε να διοχετεύουν σωστά και με την απαιτούμενη πίεση τον αέρα στον ηχητικό σωλήνα. Σε όλα αυτά εξασκούνται μελετώντας ανάλογες τεχνικές ασκήσεις, αλλά και ευχάριστα κομμάτια για κάθε επίπεδο σπουδών, αφού το φλάουτο έχει μεγάλο ρεπερτόριο. 

Κλαρινέτο 

Ανήκει και αυτό στα Ξύλινα Πνευστά με μονό καλάμι, έχει μεγάλη έκταση και δεξιοτεχνία. Ο ευθύαυλος συναντιέται από αρχαιοτάτων χρόνων σε όλους τους λαούς, ενώ το Γαλλικό Chalumeau φιλοδοξεί να είναι ο άμεσος πρόγονος του νεότερου κλαρινέτου. Έχει την ικανότητα να παίζει με ευκολία και εντυπωσιακή ταχύτητα, δύσκολα, για άλλα πνευστά, μέρη και στις 3 οκτάβες της έκτασής του. Το ιδιαίτερα χαρακτηριστικό του ηχόχρωμα, σε όποια ηχητική περιοχή κι αν κινείται, από νωρίς κέντρισε το ενδιαφέρον των συνθετών που έγραψαν γι' αυτό ωραιότατα μουσικά μέρη, είτε ως Solo Όργανο είτε στην Ορχήστρα ή την Μπάντα. Οι σπουδές του Κλαρινέτου στα Ωδεία, αρχίζουν για τα παιδιά στην ηλικία των 9-10 ετών, ενώ στις μικρότερες ηλικίες, συνήθως, καταγίνονται με την Φλογέρα ή το Κουαρτίνο (Piccolo clarinet) που είναι μικρό Κλαρινέτο.

Οι περισσότεροι έφηβοι και οι ενήλικες σπουδαστές, έχουν γρήγορη εξέλιξη. Από τους πρώτους μήνες, οι σπουδαστές Κλαρινέτου, εκτός από ασκήσεις διαφραγματικής αναπνοής και διαμόρφωσης στόματος και των χειλιών, μαθαίνουν να παίζουν και γνωστά κομμάτια.

Σαξόφωνο

Το πρώτο σαξόφωνο το κατασκεύασε από ξύλο ο ωρολογοποιός Defantenel στο Λιζιέ. Ο πραγματικός δημιουργός, που έδωσε και το όνομά του στο όργανο, είναι ο Βέλγος Antoine Joseph Sax (1814-1894) ο οποίος ήταν κλαρινετίστας. Το επιστόμιο είναι σαν αυτό του κλαρινέτου και τα κλειδιά όπως αυτά του όμποε και υπάγεται στην κατηγορία των ξύλινων πνευστών. Ο χρόνος έδειξε ότι αυτά ακριβώς τα "υβριδικά" χαρακτηριστικά του το έκαναν ένα πρωτότυπο όργανο. Αυτή η ιδιομορφία του αναγνωρίστηκε μόνο το 1857, μετά από πολλές αντιπαραθέσεις με ορισμένους από τους επικριτές του, που αρνούνταν την ισχύ της ευρεσιτεχνίας του Sax. Συνθέτες όπως ο Rossini, ο Berlioz, ο Debussy ο Glazunov έδειξαν εμπιστοσύνη στο όργανο αυτό. Ορισμένοι συνθέτες, μεταξύ των οποίων και ο M. Ravel (Bolero), ο R. Strauss (Οικιακή Συμφωνία), ο J. Massenet (Βέρθερο), S. Prokofiev (Ρωμαίος και Ιουλιέτα), ο γάλλος συνθέτης G. Bizet (Preludio de La Arlesiana), K. Weill, D. Shostakovich, ενδιαφέρθηκαν για το σαξόφωνο και το εισήγαγαν σταδιακά στις συνθέσεις τους. Η συχνή εμφάνιση εκτός απ'την συμμετοχή του στις στρατιωτικές και τζάζ μπάντες ανάγκασε την αναγνώρισή του και τη χρήση του στις συμφωνικές ορχήστρες από το τέλος του 19ου αιώνα. Η εκτίναξη της εργογραφίας απο λόγιους συνθέτες για το όργανο τον 19ο, 20ο και 21ο αιώνα είναι εντυπωσιακή με πληθώρα έργων μουσικής δωματίου. Υπάρχουν επτά είδη σαξοφώνου: σοπρανίνο, σοπράνο, άλτο, τενόρο, βαρύτονο, μπάσο και κόντρα μπάσο. 

Πιάνο 

Το κατεξοχήν όργανο των ευρωπαϊκών σαλονιών του 19ου αι. και των «μορφωμένων νεανίδων» κάποιας άλλης εποχής, έχει το μεγαλύτερο ποσοστό σπουδαστών (αγόρια & κορίτσια) μέσα στα Ωδεία. Ο πολυφωνικός ήχος του, μια ορχήστρα στα 10 δάκτυλα του πιανίστα, η ομοιογένεια σε όλη του την έκταση χάρη στο μηχανισμό κατασκευής του, η δυνατότητα να παίξει όλα τα είδη μουσικής, η έλλειψη (τακτικού) κουρδίσματος, κάτι που δυσκολεύει στην αρχή σπουδαστές άλλων οργάνων και η δυνατότητα να παίξει κάποιος κάτι ολοκληρωμένο σε σύντομο διάστημα, προσφέρεται για να έρθουν σ' επαφή με τη μουσική και πολύ μικρά παιδιά, ακόμη και προσχολικής ηλικίας. Στα εκσυγχρονισμένα μουσικά ιδρύματα, οι παλιές μουσικές μέθοδοι, έχουν καταργηθεί και οι σημερινοί μαθητές διδάσκονται με βιβλία ανάλογα των ερεθισμάτων τους και με σύγχρονα ακούσματα. Έτσι η μουσική γίνεται δελεαστική και ελκυστική, τόσο για το παιδί που την παίζει, όσο και για τους άλλους που το ακούνε και αυτό το ενθαρρύνει. Τα αποτελέσματα αυτής της ενθάρρυνσης από δασκάλους, γονείς και φίλους, είναι η προσέγγιση της πιανιστικής μουσικής φιλολογίας με τρόπο ανώδυνο καθώς το παιδί παίζει όλο και μεγαλύτερα έργα μ ευκολία, καλλιεργώντας ταυτόχρονα και την τεχνική του. Το ρεπερτόριο καλύπτει απ' την εποχή μπαρόκ, αφού έργα για τσέμπαλο έχουν μεταγραφεί για πιάνο, ως την κλασική, τη ρομαντική εποχή, τη νεότερη μουσική αλλά και τη μοντέρνα ή την τζαζ. 

Η φοίτηση στον κλασικό τομέα περιλαμβάνει τις σχολές: Προκαταρκτική, Κατωτέρα, Μέση και Ανωτέρα, με ελάχιστο χρόνο φοίτησης 11-12 χρόνια.

Κιθάρα 

Η Κιθάρα και η Άρπα είναι απ' τα παλιότερα μουσικά όργανα που συναντώνται απ' τα πανάρχαια χρόνια σε όλους τους αρχαίους μουσικούς πολιτισμούς. Εξέλιξη της Ισπανικής Βιχουέλα, παλαιότερα παιζόταν εμπειρικά με το «αυτί» από τους γνώστες του Παραδοσιακού Λαούτου ή τους εκτελεστές οργάνων τύπου Πανδούρας-Μπουζουκιού με πένα. Στη συνέχεια, το εξάχορδο αυτό όργανο στα χέρια προικισμένων εκτελεστών ανέπτυξε αρκετή δεξιοτεχνία. Η Ελλάδα, χώρα με μικρή κλασική μουσική θητεία, έδωσε στον κιθαριστικό κόσμο μαζί με Ισπανία και Νότια Αμερική, τους περισσότερους σολίστ κιθάρας.

Στα Ωδεία, εδώ και 30 χρόνια, ένας μεγάλος αριθμός σπουδαστών σπουδάζει Κιθάρα - που μαγεύει εκτελεστές και ακροατές - με τον ευαίσθητο, χαρακτηριστικό, βελούδινο, δυναμικό αλλά ρομαντικό ήχο τους και τη δυνατότητα να παίξει πολλά είδη μουσικής, από κλασική μέχρι Rock ή Heavy Metal, να συνοδεύσει το τραγούδι και το χορό, να δώσει, χρώμα, ζωή και ζεστασιά στην παρέα αλλά και στις μοναχικές στιγμές.

Ακορντεόν 

Το Ακορντεόν ανήκει στα αερόφωνα φορητά όργανα. Σε σχήμα κουτιού, ο ήχος του παράγεται από μεταλλικές γλωττίδες οι οποίες μπαίνουν σε παλμική κίνηση από τον αέρα που διοχετεύεται μέσω της «φυσούνας» του μεσαίου μέρους του οργάνου. Στο αριστερό μέρος, βρίσκονται τα «μπάσα» , ένα σύνολο από κουμπιά που αντιστοιχούν σε όλες τις νότες του πενταγράμμου, με ποικίλο αριθμό, ανάλογα με το μέγεθος του οργάνου. Στα δεξιά βρίσκεται η «ταστιέρα», ένα πληκτρολόγιο, παρόμοιο με του πιάνου, το οποίο κυμαίνεται από 2 έως 31/2 οκτάβες και πάλι αναλόγως του μεγέθους του. Το ακορντεόν, είναι κατασκευασμένο για να κρατιέται και με τα 2 χέρια με λουριά που περνούν πίσω από τους ώμους.

Λόγω του βάρους και τις ιδιομορφίας τους αριστερού χεριού, το συγκεκριμένο όργανο δεν απευθύνεται σε πολύ μικρές ηλικίες. Καλό είναι ο μαθητής να έχει συμπληρώσει τα 8 του χρόνια πριν ξεκινήσει μαθήματα. Ο αρχάριος ξεκινά με ένα μικρού μεγέθους ακορντεόν (36 ή 60 μπάσων) και μετά από 2-3 χρόνια σπουδών, καλείται να αποκτήσει μεγαλύτερο, για να καλύψει τις απαιτήσεις πιο προχωρημένου ρεπερτορίου. Τα χρόνια φοίτησης είναι παρόμοια με των άλλων οργάνων, 10-11 χρόνια, για το κλασικό ακορντεόν. Για το ελαφρό-μοντέρνο ο χρόνος εκμάθησης είναι μικρότερος, ανάλογα πάντα με τη διάθεση και τη μελέτη του μαθητή.

Φωνητική 

Οι σπουδαστές μπορούν να ασχοληθούν με το κλασικό τραγούδι. Παιδιά από ηλικία 7 ετών και άνω, μπορούν να ασχοληθούν με ρεπερτόριο κλασικών συνθετών. Ομοίως και οι ενήλικες.

 -   -   - 

Η μελέτη και η σωστή διδασκαλία της κλασικής τεχνικής, θα βοηθήσει τους σπουδαστές να αποκτήσουν απ' την αρχή τη φυσική, αβίαστη στάση σώματος και δαχτύλων, χωρίς να εμφανίσουν μελλοντικά ορθοπαιδικά ή άλλα προβλήματα.

Στη συνέχεια μπορεί κάποιος – ανάλογα με τα ενδιαφέροντα του – να προσανατολιστεί, είτε στην εκτέλεση κλασικής μουσικής είτε να μεταπηδήσει και σε άλλα στυλ η τεχνικές.

Τα Μαθήματα Οργάνων & Φωνητικής, είναι ΑΤΟΜΙΚΑ και απευθύνονται σε παιδιά από 7 ετών και άνω, καθώς και για ενήλικες.

Ελάτε να γνωριστούμε και να σας βοηθήσουμε να επιλέξετε το Μουσικό Όργανο που θα σας ταξιδέψει στον Κόσμο της Μουσικής! Οι επιλογές είναι πολλές, ανάλογα με τις απαιτήσεις σας και το χρόνο που μας διαθέτετε!

• Υπάρχουν Ταχύρρυθμα Προγράμματα, για σπουδαστές που βάζουν τη μουσική σαν προτεραιότητα ή για Ενήλικες που επιθυμούν να κερδίσουν το «χαμένο χρόνο», ωράρια βραδινά για φοιτητές και εργαζόμενους, αφού το μάθημα στα Όργανα και στη Φωνή  είναι ατομικό.

• Προγράμματα – ατομικά - εκμάθησης πιάνου και κιθάρας για νήπια/μαθητές Α' Δημοτικού με μοντέρνα βιβλία, κατάλληλα και ευχάριστα γι' αυτές τις ηλικίες.